Naturalne przyczyny braku apetytu u psa. Pierwszym i najbardziej oczywistym powodem braku apetytu u psa jest po prostu to, że nie jest on głodny. Istnieje również szansa, że dana karma znudziła się twojemu pupilowi i przestała mu smakować. Dodatkowo, przyczyną tego, że pies nie chce jeść, mogą być także wysokie temperatury Aktualne memy, zabawne gify i śmieszne filmiki oznaczone tagiem Stara Baba. MemSekcja.pl to zdecydowanie najlepszy serwis z memami w Polsce. Sprawdź! Poradnik. Wiedza o psach. Pies nie chce jeść suchej karmy — co robić? Wiedza o psach. Dlaczego pies nie chce jeść suchej karmy i jakie są tego przyczyny Jak nauczyć psa jeść suchą karmę? . Matka: nie chce psa. Matka i pies po miesiącu: #niekupujadoptuj @schronisko_gliwice to miał być pies, a nie kot! Demotywatory, Komixy i Memy (8880) E-mail (8057) Facebook (105963) Fora Internetowe (15932) że nie chce psa. Ty tylko wychodziłaś z tym psem, a nie żyłaś z Wprowadzając psa do domu, nie rzucajmy ich na głęboką wodę. Dobrze byłoby, gdyby starszy pies i szczeniak miały możliwość poznania się na neutralnym gruncie, gdzie na spokojnie poznają swoje zapachy, pobędą ze sobą bez smyczy, hałasu i zbędnych rozproszeń. Postawmy jednak na miejsca bezpieczne, gdzie płochliwy szczeniak nie iFA5F. Chcę mieć psa! Od takiej myśli właśnie się zaczyna. Powodów jest wiele. Miłość do zwierząt od dzieciństwa, chęć uprawiania psiego sportu, samotność, chęć podbudowania swojego ego lub nawet nuda. Każdy ma własny powód, dla którego chce mieć wpis rozpoczyna część merytoryczną Akademii życia z psem. Zanim w ogóle dowiemy się szczegółów dotyczących wychowania psa to powinniśmy najpierw zastanowić się czy pies w naszym życiu to dobry pomysł. Naturalnie każdy z nas sam powinien wiedzieć na co może sobie pozwolić, a co przekracza nasze możliwości. Artykuł ma niejako na celu zniechęcić do posiadania psa. Jeżeli ktoś naprawdę tego chce to będzie potrafił się dostosować i trochę poświęcić. Jeśli jednak ktoś żyje tylko iluzją ”jak fajnie byłoby mieć psa” to mam nadzieje, że zrozumie, że pies to sporo utrudnień w życiu. To nie jest dla każdego. Bardzo często jest tak, że pewna wyidealizowana idea przesłania nam pewno łatwo zrozumieć, dlaczego wizja posiadania psa jest taka przyjemna. Wyobrażamy sobie lojalnego przyjaciela, który zawsze będzie z nami. Przyjemne popołudnia spędzone w słoneczne dni, gdzie możemy wybrać się z psem na odprężający spacer. W ciepłe wieczory można z psem wyjść pobiegać i w końcu wziąć się trochę za siebie. Dla prawdziwych sportowców pies to wspaniała wizja wymagających, wielogodzinnych podróży po górach. Dla rodziców to wyobrażenie słodkich weekendów, gdzie dzieciaki przytulają się do swojego psiaka i bawią z może wprowadzić w nasze życie mnóstwo szczęścia, jeśli mu na to pozwolimy. Jednak decyzja powinna być dobrze przemyślana!Szczęście, sielanka, przygoda. To wszystko daje nam pies. Tyle tylko, że wcale nie :)Chcę mieć psa – pies to same obowiązkiJa wiem, że takie gadanie o obowiązkach to raczej coś, co rodzice mówią dziecku, żeby mu tego psa wybić z głowy. Szkoda tylko, że sami dorośli często nie potrafią racjonalnie o tym elemencie myśleć. Naprawdę bardzo często nie doceniamy jak dużo jest z psem ”roboty”. Rozumiem, że generalnie takie czepianie się tych obowiązków może wydawać się nudne. Jednak biorąc pod uwagę fakt, że każdego roku porzuca się setki psów to sugeruje, że wiele osób nie jest na to to nie tylko spacery w ciepłe, wiosenne południa. To również spacery w deszczu i śniegu. Niezapowiedziane wyjścia ”za potrzebą” w najmniej spodziewanych momentach oraz nagłe wyjścia do weterynarza. Pies nie rozumie, że śpieszymy się do pracy, mamy ważny projekt, ślub koleżanki lub cokolwiek innego. Pierwsze spacery z psem to coś nowego i ciekawego. Tysięczny spacer już takiej euforii u człowieka raczej nie że decydując się na psa musisz z nim wychodzić na spacery przez kolejne 8-12 lat. Nie tylko w weekendy, kiedy jest się wypoczętym. Zazwyczaj to konieczność wychodzenia jak człowiek czuje się źle, jest chory lub właśnie wrócił wyczerpany po ciężkim dniu w to jednak nie wszystko. Psu trzeba przygotować i podać posiłki. Pilnować, żeby miał świeżą wodę. Trzeba pamiętać o regularnych wizytach u weterynarza. Psa trzeba pielęgnować, czesać, kąpać, odrobaczać. Ogólnie przy psie jest dużo roboty i pies pochłania bardzo dużo naszego obraz, prawda? Puszysty śnieg, słoneczko – coś niesamowitego. Jednak spacery z psem to również wyjścia w największe mrozy i deszcze. Warto o tym naprawdę wiem, że to tak się nie wydaje. Myśli się o psie i pewne problemy upraszcza. Coś w stylu ”te pół godzinki dziennie to dla mnie żaden problem”. Jednak finalnie okazuje się, że to wcale nie jest pół godzinki, a czasami nawet kilka godzin każdego dnia. Przy pracy na etacie z dojazdami, ogarnięciu własnego życia i spędzaniu czasu ze znajomymi lub rodziną to może się okazać, że tego czasu nie mamy. Pytanie wtedy do Ciebie jest takie – z czego zrezygnujesz najpierw?Chcę mieć psa – pies to spore koszty”Pies to koszty? Jakie koszty? Trochę karmy z marketu i szczepienie raz w roku to żadne koszty!” Nawet nie wiecie jak wiele osób w taki sposób bagatelizuje sprawę pieniędzy, które trzeba przeznaczyć na to najważniejszy element życia psa, który w ogromnej mierze decyduje o zdrowiu naszego przyjaciela. Naprawdę warto to zrozumieć – nie wolno, absolutnie nie wolno karmić psa najtańszym, suchym syfem. Zakładam, że jeśli ktoś chce psa to chce o niego dbać. Pies nie może być ładnym tłem dla naszego życia. Nie mówię, że trzeba robić to od razu dobrze, bo nikt od początku nie robi wszystkiego idealnie. Trzeba jednak chcieć. Dawanie psu najprostszego i najtańszego żarcia to nie jest ”chcieć” – to pójście na łatwiznę. Dobre jedzenie kosztuje. Im większy pies tym więcej. U nas 3 psy przejadają razem miesięcznie ok. 700-800 to często również spore koszty weterynaryjne. Naprawdę nie warto łudzić się, że zawsze wszystko pójdzie gładko i wystarczy szczepienie raz w roku. Przez lata życia naszego psa okaże się, że u weterynarza bywa się regularnie. Problemy są od tych najprostszych jak biegunki, kłopoty żołądkowe i skaleczenia aż po skomplikowane operacje, wypadki, skręty żołądka i nowotwory. Nie chodzi o to, żeby kogoś straszyć – takie jest po prostu życie. Ludzie chorują i chodzą do lekarza. Tak samo szczeniaczek w domu to ogromna radość przez pierwsze dni. Maluch jest piękny, a wszyscy chcą z nim spędzać czas. Jednak w końcu przychodzi szara codzienność, a niektórzy niestety tracą zainteresowanie. Naprawdę trzeba się zastanowić czy pies to marzenie naszego życia, czy chwilowa mam na myśli, że psy są tylko dla bogatych, bo to nieprawda. Decydując się na psa trzeba jednak mieć świadomość, że trzeba przeznaczyć na swojego przyjaciela konkretną część swojego budżetu. Czy na pewno jesteś na takim etapie życia, że możesz sobie pozwolić na psa?Chcę mieć psa – pies to dużo poświęceńWydaje mi się, że wiele osób bagatelizuje jaki wpływ na nasze życie ma pies. Widzimy zazwyczaj same pozytywy – głaskanie, tęcze i inne słodkości. Nie zawsze jednak myślimy o tym, czy pies będzie kompatybilny z życiem, o którym marzymy. Warto usiąść, pomyśleć o tym, czego chcemy i zastanowić się, czy pies nie będzie nam w dłuższej mierze utrudnia sporo rzeczy. Jeżeli kochamy podróże to taki przyjaciel może nie pasować do naszego trybu życia lub przyszłych marzeń. Wszelkie wyjazdy, spotkania lub święta będą trudniejsze, jeśli mamy psa. Oczywiście jeśli ktoś bardzo chce to może próbować sobie poradzić. Można zdecydować się na małą rasę, z którą łatwiej będzie podróżować. Można znaleźć dobry hotel dla psów lub przyzwyczaić go do zostawania u można, ale nie każdy tego chce. Trudno takie sprawy wyjaśnić, bo na etapie zauroczenia psem zawsze ktoś rzuci ”ludzie podróżują z psami, więc się da”. Oczywiście, że się da. Pytanie tylko, czy Ty dasz radę. Często nie widzimy ile wyrzeczeń kosztowało przyzwyczajenie psa do podróżowania – często to rezygnacja z pewnych miejsc, skupianie się na wygodnym dla psa transporcie, zatrzymywanie się w ośrodkach, gdzie psy są mile widziane i tak o psie raczej skupiamy się na pozytywnych aspektach, a nie zauważamy potencjalnych problemów. Wspólne święta z psem wydają się czymś przyjemnym. Jednak często okazuje się, że obowiązków jest dużo, a pies nam przeszkadza. Niestety w okresie zimowym często zwiększa się ilość porzuconych psiaków…Jednak nie tylko o podróżowanie chodzi – chodzi o wszystko. Przykłady można mnożyć. Może marzysz o pięknym ogrodzie, a Twój pies okaże się mistrzem kopania w ziemi? Może uwielbiasz uprawiać sport, a akurat Twój pies będzie miał dysplazję, która uniemożliwi mu bieganie? Może chcesz mieć pięknie umeblowany dom, a okaże się, że Twój pies nienawidzi poduszek?W każdym przypadku zawsze można znaleźć rozwiązanie. Ogródek można oddzielić płotem, można przestawić się z biegania na spokojne spacery, a z poduszek można zrezygnować. Trzeba się po prostu zastanowić, czy w razie czego będziemy w stanie pójść na kompromis lub się poświęcić dla psa. To kwesta pytania – czy pies naprawdę będzie dla Ciebie ważny?Chcę mieć psa – pies to problemyŻycie z psem nie zawsze jest łatwe. Powinno być łatwe i jak najbardziej może być łatwe, ale niestety trzeba być gotowym na problemy. Akademia życia z psem jest między innymi po to, żeby każdego początkującego przygotować na to wszystko, ale na tym etapie trzeba po prostu wiedzieć, że czasami jest pod psami może być masa problemów. Dużo zależy od naszego charakteru, jednemu pewne rzeczy bardziej przeszkadzają. Niektóre rzeczy też są dla psa zwyczajnie standardowe, a nadal dla wielu osób bywają zaskoczeniem. Dobrym przykładem jest szczekanie. Zawsze bawi mnie jak na jakiejś grupie ktoś zada pytanie ”Czy rasa X dużo szczeka?” albo ”Mój pies szczeka, co robić”.Naprawdę niesamowite jest jak wiele osób decyduje się na psa, a jednocześnie nie toleruje szczekania. Uwaga mam dla wszystkich taki news – psy szczekają. Niektóre bardziej, niektóre mniej. Jedne głośniej, inne o mniej przyjemnej tonacji. Fakt jest taki, że pies szczeka i rzadko da się przewidzieć jaki typ szczekacza nam się trafi. Jeżeli nienawidzimy psiego szczekania to nie decydujmy się na psa. Jeśli wiemy, że w naszym bloku ludzie nienawidzą szczekania i będziemy mieli same problemy to również nie decydujmy się na się na psa warto mieć pozytywne nastawienie, ale trzeba również być świadomym tego, że mogą pojawić się różne problemy. Często widzimy idealne psy z internetu – na facebooku lub instagramie. Nie widzimy jednak tych wszystkich problemów i kłopotów, bo nimi za bardzo nikt dzielić się nie sprawa, która powinna być logiczna, a dla wielu nie jest. Psy robią kupkę i siusiu. Wiele robi dużą kupę i bardzo dużo siku. Często są biegunki, wymioty i tym podobne, raczej nieprzyjemne rzeczy. Jak pies zrobi kupę na trawnik w parku to trzeba ją posprzątać, a to dla wielu problem jak wszyscy chyba wiemy z wiem, że to może wydawać się śmieszne, ale naprawdę trzeba być świadomym, że pies to zwierzę – żywa istota. Chodzi, rusza się, bije mu serce, ma potrzeby fizjologiczne i generalnie… robi rzeczy. Czasami wydaje mi się, że dla niektórych pies to taki większy, interaktywny pluszak. Jeśli chcemy zabawkę to kupmy sobie to również sporo problemów, o których nie zdajemy sobie sprawy. Pies może nam coś zniszczyć lub zrobić nam niechcący krzywdę. Zadrapania się zdarzają – pies nie robi tego specjalnie. Pies może szczekać na obcych, skakać na gości i tak czego dążę – pies może robić rzeczy, których się nie spodziewamy, których nie chcemy i które są dla nas problematyczne. Nie możemy łudzić się, że weźmiemy psa i wszystko będzie idealnie. Życie to nie film. Z tego powodu trzeba być świadomym, że decydując się na psa będziemy musieli problemy rozwiązywać. Wiele zrobimy sami, niektóre będą wymagały konsultacji ze specjalistą, a zdarzą się również sprawy, których nie naprawimy i będziemy musieli nauczyć się z nimi mieć psa – zastanów się dobrzeW obecnych czasach pies z ekonomicznego i praktycznego punktu widzenia to okropny pomysł. Wymaga od nas nakładów finansowych oraz poświęcenia dużej ilości czasu. Pies od siebie tak naprawdę nie daje nic, nie daje konkretnych tego względu uważam, że naprawdę trzeba się zastanowić, czy to dobry pomysł dla nas. Wiele osób tylko myśli, że chce psa, a tak naprawdę myśli o pewnej idei psa. Trudno przedstawić plusy i minusy posiadania psa, bo dla każdego będzie to coś że dla wielu osób pies miał być pewnym rozwiązaniem na lepsze życie. Kompanem, przyjacielem i towarzyszem. Jednak często okazuje się, że jest źródłem frustracji i złości. Nie ukrywajmy – te wszystkie psy w schroniskach i fundacjach to często właśnie skutek podjęcia decyzji, gdzie tak naprawdę wcale nie chciano psa. Po czasie okazało się, że pies to tylko koszty i problemy. W związku z tym pozbycie się psa było dla tego kogoś lepszą decyzją niż trwanie w tej nieprzyjemnej sytuacji przez kolejne uważam, że pies nie jest dla każdego. Każdy z nas ma inny tryb życia i priorytety. Nie do każdego życia pies pasuje. Na pewno fajnie jest mieć przyjaciela, który zawsze czeka na nas w domu. Czy jednak na pewno jesteśmy w stanie się nim odpowiednio zająć? Większość psów w schroniskach to psy, które ktoś kiedyś chciał, ale w pewnym momencie zdecydował, że jednak ”to nie jest dla mnie”. Naprawdę warto się bardzo dobrze zdaniem szkoda psa, bo wiem, że są ludzie, którzy naprawdę tego psa chcą. Dlatego myślę, że takie wpisy jak ten są potrzebne. Wpisy, gdzie raczej zniechęca się do posiadania psa i pokazuje problemy z nim związane. Jeśli ktoś naprawdę chce to nie będzie to mu przeszkadzać. Natomiast komuś, kto tak naprawdę nie chce psa lub nie jest na niego gotowy w tym momencie to tego typu artykuł uświadomi, że nie jest to dobra że psy są świetne, ale uważam również, że nie są dla każdego. Dlatego naprawdę dobrze się zastanów, czy jest to dla Ciebie. W innym przypadku ani Ty ani pies nie będziecie szczęśliwi. Chyba nie ma nic smutniejszego niż pies, który jest uwięziony w domu, gdzie nikt go nie chce. zapytał(a) o 19:56 Pomóżcie ! Ja chcę psa ! Pomóżcie ! Ja chcę psa !Jeśli chodzi o tego psa to nie jesteśmy biedni, ale chyba moim rodzicom chodzi o wydatki bo coś mówili że trzeba psy szczepić że trzeba karmę kupywać i też płacić za bilet jak się gdzieś jedzie : (( i mówią jeszcze że pies może rzygnąć xdd : ( kupkę zrobić i siku w domu : ( Już nie wiem co mam robić a takie coś tego typu : Jak nie chcecie psa to ja się wyprowadzam albo coś takiego to ja do tego trochę nie pasuję chociaż to dobry pomysł ale to i tak nie wypali . Już próbuję wszystkiego ! I nic !Jak namówić rodziców na psa ?Jak namówić rodziców na psa ?Hej , bardzo chciałabym mieć psa ale moi rodzice się na to nie zgadzają mówią : że to kłopot utrzymać pas a szczególnie w bloku , że to wielki obowiązek , że nie będzie z nim co zrobić jak pojedziemy gdzieś na wakacje , ferie lub weekend , żę będzie za dużo sprzątania że koleżanka ma a jej mama wychodzi ( a tak samo prosiła jak ja) i tp... Mnie to wkurza , mieć psa to moje marzenie które się raczej nie spełni . Proszę pomóżcie mi może dzięki Wam spełni się moje marzenie . Proszę podajcie mi jakieś bardzo dobre rady żeby udało mi się , i trzymajcie za mnie kciuki . I jeszcze jedno moi rodzice na pewno kupili by mi psa kiedy miałabym czerwony pasek na świadectwie lub same 4,5,6 na koniec roku ale ja nie mam tak bardzo dobrych ocen , co mam robić ( na pewno nie uda mi się poprawić wszystkich ocen chociaż w tym roku uczę się o wiele lepiej : )) Proszę pomóżcie mi będę wdzięczna : ) :*PS : Jak bym miała pokrywać koszty za psa to bym musiała i tak kieszonkowe dostawać od rodziców to na to samo wyjdzie albo jak od babci to tylko 20zł na 1 miesiąc lub od cioci tak samo : ( To pytanie ma już najlepszą odpowiedź, jeśli znasz lepszą możesz ją dodać 1 ocena Najlepsza odp: 100% Najlepsza odpowiedź Ja miałam taki sam problem, też chciałam psa, a teraz mój mały Chico biega sobie po domu :)Dam ci sprawdzoną rade której ja też urzyłam. Gadaj cały czas o tej rasie która ci się najbardziej podoba, możesz rozwiesić plakaty z rasą ktora ci się podoba. Ciągle wciągaj rodziców w rozmowe o psach. Np. Z taką idziecie sobie obok zoologika, to ty mu wyjedź "Ej tatku zajdziemy do zoologika po obrorze dla mojego pieska?" "Przecież nie mamy psa." "Już niedługo hehe ^^". I takie rzeczy życze powodzeniai trzymam kciuki. Mam nadzieje że ci się uda, mieć psa to naprawde wspaniała rzrecz, gdy jest ci smutno on cie pocieszy, a gdy jest ci do śmiechu on będzie cieszył się razem z tb. Odpowiedzi Ja tez tak mówiłam bo był taki słodziutki i wogóle bo był malutki mój pies a teraz też jest mały bo to york dalej jest fajny ale tak mi sie nie chce z nim wychodzić. w lato fajnie ale zimą jak jest zimno to wogóle sie nie chce iść z psem a zresztą sama sie przekonasz . blocked odpowiedział(a) o 22:35 Błagaj do im przekonujące jest jakąś umowę. Ucz się dobrze, a za dobre światectwo ich błagaj, moi tez się na początku nie chcieli zgodzic, ale będe miała na uroo. Nie martw się napewno będziesz miała psa, może akurat nadarzy ci sie okazja, że jakaś znajoma będzie mieć małe psy i będziesz miec za nie aż tak drogo ? :) drodzy rodzice jak ja bardzo was kocham wy mnie też kochacie i tak przez tydzien co wieczór dobrze sie zachowuj ani słowa o psie pod koniec tygodnia mamo tato wiecie jak ja bardzo was kocham wiem że zależy wam na moim szczesciu czy moglibysmy kupic psa to byłby mój przyjaciel przemyslcie to kocham was papapaapapapapapappa i wyjdz z pokoju i cos podobnego powtarzaj aż do twoich urodzin może sie uda ja błagam już 8 rok i nic...ALE POWODZENIA ŻYCZE LICZE NA NAJ Ja też tak miałam, ale udało się i teraz mam psiaka. Było to tak że prosiłam rodziców o psa jakieś 2 lata, ale nic nie wychodziło. Uczyłam się źle, w sumie bardzo źle bo na dwójach, i trójach, i powiedziałam rodzicom czy jak będę miała średnią to czy będę mogła mieć psa. Mama się zgodziła, ale ojciec nic nie mówił, więc postanowiłam że spróbuje, no i udało się, ze średniej ok. teraz mam średnia Sama dziwie się że mi się udało, i w sumie ciesze się że rodzice szybciej nie zgodzili się na psa bo teraz akurat kończę gimnazjum, i mam dużą szansę aby dostać się do liceum, a jak by nie to, to pewnie poszła bym do a najlepsze jest to że mój ojciec był najbardziej przeciwny żeby mieć psa, a teraz cały czas się z nim bawi, wychodzi na spacery, i nawet uczy sztuczek;). Jak naprawdę Ci na czymś zależy, to zrobisz wszystko aby to osiągnąć ! Mam tak samo... Proszę rodziców już 2 lata. Życzę ci powodzenia. Pies to ogromny obowiązek wiem coś o tym sama mam 3 psy jeżeli chodzi o wydatki na psa to nie wiele pies potrzebuje karma mokra i sucha można kupić raz a starczy na rok jeżeli nie bedzie sie. Wydawać na tak zwane "duperele". Pies potrzebuje też czasu cierpliwości oraz miłośći jeżeli miiał by to być twój pierwszy pies to polecam wziąść jakiegoś starszego np 6 lat i fajnie jak by ze schroniska bo dasz mu domek ❤️rodzicie myślą że sobie nie poradzą powiedz lub daj im do przeczytania moją odpowiedź 😜 Zamieszkaj z chińską rodziną to Ci psa na pewno kupią . Ja Długo Marudziłam Tacie Na Temat Pas ...W końcu sie zgodził .:)juz psa mam 7 miesięc:)Mam nadzieje ze Ci sie udaaPowodzenia:* Moja mama mówi tak, że każde dziecko powinno mieć psa (oczywiście takie, które dba o niego) i mówi, że uczy odpowiedzialności, mam zajęcie itd. moja mama jest za tym, żeby był pies w domu : ) Może właśnie jej tak powiedz, ze peis uczy odpowiedzialności, że inni mogą mieć zwierzęta itd. Uważasz, że ktoś się myli? lub Najlepsza odpowiedź Siemka , to może być spowodowane tym rakiem .. Ehhm .. Jakby to powiedzieć .. Twój pies ma raka złośliwego ? Jeżeli nie , to w jakim miejscu go wykryli ? Jeżeli w nogach .. To spodziewaj się że już nie wstanie .. Nigdy .*.* Przykro mi .. ;c Rak po prostu zjada mu tkanki i inne , ogólnie : ZJADA GO OD ŚRODKA . Czuwaj bo twój pies może paść za najwyżej tydzień .. No może miesiąc . Ja też tak miałam . ;c Teraz mam 3 chomiczki i fretkę . ^^ Myślę że pomogłam . Zapr . do mnie . < 33 Odpowiedzi mozliwe ze juz czuje ze to jego czas albo cos z lapka sb zrobil jedz do weterynarza No bo ma raka jest osłabiony, a jeszcze ten upał. Pewnie mu się nie chce. Muszę Cię zmartwić. Jest już stary. Ja miałam owczarka niemieckiego Sarę. Miał 14 lat, był zdrowy. Pewnego dnia wszedł do budy i nie chciał wstać. Wezwaliśmy weterynarza. Weterynarz powiedział, że pies jest już stary, nie ma energii i siły. Cierpi, że nie może wstać. Uśpił ją. Wtedy było mi przykro, ale teraz myślę, że było warto, bo Sara miała swoje lata i się męczyła. Zrobisz jak chcesz... aga98 odpowiedział(a) o 18:42 dziękuję wszystkim za odpowiedzi przed chwilą mój pies poczuł się lepiej i wstał nie utrzymał się długo na nogach ale jednak mam nadzieje że już teraz będzie tylko lepiej Uważasz, że ktoś się myli? lub Dołączył: 2014-08-24 Miasto: ponikiew Liczba postów: 169 10 stycznia 2016, 20:15 Otóż...zaczynamy z moim chłopakiem myśleć o przyszłości i coraz częściej pojawiają się rozmowy o niej. Mój facet baaardzo kocha zwierzęta i zapowiedział, że nie wyobraża sobie rodziny bez zwierzaczka w domu (psa). Ja sobie nie wyobrażam rodziny z psem w mieszkaniu w bloku. Moje argumenty:Gdy dorośli są w pracy to pies siedzi ok 10 godzin sam w wydaje mi się, że śmierdzi, można go kąpać i dbać, ale jednak w malym mieszkanku, będzie psa za dużo jak dla mnie, trochę mnie to obrzydza w mieszkaniu. Ogólnie lubię zwierzaki, ale żeby tak 24/7 w małym mieszkaniu...przy talerzach, na kanapie, przy stole...ehhhGdy pojawią się dzieci...jednak to jest zwierzę, uważam, że nie można zwierzęciu zaufać w stu procentach...Jego argumenty:Kocha zwierzęta, nie wyobraża sobie nie mieć psa oraz to, że zawsze lepiej mu będzie nawet siedzącemu samemu te 10 godzin w mieszkaniu niż w schronisku- chce psa ze poradźcie jak rozwiązać ten niemaly problem...nie wiem jak z nim rozmawiać, szanuję jego potrzeby, jednak nie wiem cz zdecyduję się na psa w mieszkaniu, żeby lazil po kuchni, z włosami, przy dziecku itp :(( beatrx Dołączył: 2010-11-17 Miasto: Warszawa Liczba postów: 16160 9 lutego 2016, 13:16 jak dla mnie to tylko rozstanie wchodzi w grę. kwestia posiadania zwierząt (już niekoniecznie psa), dzieci, miejsca zamieszkania czy ogólnego podejścia do związku jest szalenie ważna. Twoje argumenty to typowe argumenty osoby, która o psach nie ma zielonego pojęcia, a jedynie coś się jej tam wydaje. do bloku nadaje się każdy pies, oprócz ras typowo stróżujących. kwestia tego ile czasu poświęca się psu. możecie wziąć ze schroniska małego pieska, takiego do 5 kg, normalnie go strzyc, po każdym spacerze wkładać do miski i łapki myć, wyznaczyć, że np. do kuchni nie wchodzi. jasne, pies kosztuje i trzeba się z wydatkami liczyć. ale rodząc dziecko też liczy się z wydatkami i to nie jest żaden argument "przeciwko". 10 godzin pies spokojnie wytrzyma. masa ludzi pracuje na etacie, do pracy dojeżdża i ma psy. kwestia tego, żeby przed pracą i po pracy poświęcić psu czas i nauczyć go spokojnego zostawania samemu. pies ma swój zapach, ale można go na maksa ograniczyć dbając o jego higienę, sprzątając w domu, wietrząc, używając odświeżaczy i karmiąc odpowiednio. tak samo kwestia sierści to głównie sprawa żywienia. zazwyczaj ci co narzekają na masę sierści to karmią psa śmieciowym żarciem to nic dziwnego, ze pies sypie się non stop. ale jak od razu jesteś na nie to serio się rozstańcie. ktoś w tym związku na pewno będzie cierpiał jak razem zostaniecie. nawet jak przekonasz się do psa to przy jakichkolwiek problemach (a takie będą na pewno, masz na to 100% gwarancji) będziesz robiła awantury i chciała psa z domu wyrzucić. szkoda marnować nerwów, znajdź kogoś kto patrzy na życie tak jak Ty i też nie chce psa, a Twój facet niech znajdzie kogoś, kto pasuje do niego. limmi Dołączył: 2014-11-05 Miasto: Berlin Liczba postów: 906 9 lutego 2016, 13:31 Jestem psiarą i nie wyobrażam się życia bez psa, ale rozumiem też ludzi, którzy nie chcą mieć zwierząt. Mój facet na szczęście jest taki jak ja, gdyby nie chciał mieć psa to pewnie byśmy się prędzej czy później rozstali. Tak samo jak z posiadaniem dzieci, jeśli jedna strona chce a druga nie to niestety nie ma kompromisu limmi Dołączył: 2014-11-05 Miasto: Berlin Liczba postów: 906 9 lutego 2016, 17:27 anonima napisał(a):Jak byłam młodsza to marzyłam o zwierzaku. Ale teraz już wiem z doświadczenia innych że psa nie będę mieć nigdy, MOŻE kota, ale to i tak w dalekiej argumenty na nie?- Pies śmierdzi, nie da się tego ukryć. Najgorzej po powrocie ze spaceru- Po spacerze przychodzi brudny, głównie łapy, które nawet wycierane nie spowodują że będą czyste całkowicie więc mokre ślady i piach gwarantowany- Włosy - miliony!!! W jedzeniu, w szafkach, pod meblami, na ubraniach...- jak pije wodę to mimowolnie chlapie...- Zostaje na długo sam w domu podczas nieobecności właścicieli. A co gdy chce się gdzieś wyjechać? Do rodziny/ na wakacje? Nie wszędzie można zabrać zwierzaka- Spacery niezależnie od pogody, godziny i od tego czy jesteście zdrowi- Może niewytrzymac długiej nieobecności i narobić w mieszkaniu- Może poniszczyc meble / skakać na kanapę nawet pod waszą nieobecność- trzeba poświęcać mu codziennie trochę czasu na zabawę, czułości i pielęgnację - W nocy może chodzić po mieszkaniu i was budzić- Nie można zostawiać jedzenia na wierzchu - nawet jeśli przy ludziach jest grzeczny, będąc sam wszędzie węszy- Może zachorować = wydatki, obzygana podłoga/dywanyW każdej dziedzinie życia widzisz tylko negatywy? Nie boisz się z domu wyjść? Może ktoś na Ciebie napaść, okraść Cię, albo zgwałcić, albo możesz wpaść pod samochód, , albo... długo można by wymieniać...Też o tym pomyślałam.. Wobec powyższej wypowiedzi zastanawiam się czemu ludzie świadomie decydują dzieci. W końcu dziecko przecież też robi kupę, która śmierdzi (nie da się tego ukryć). Dziecko niszczy rzeczy, brudzi, trzeba częściej robić pranie. Do pewnego wieku dziecko nie zostanie samo w domu, na wakacje też wszędzie z juniorem nie pojedziesz. Dziecko może płakać w nocy i budzić dorosłych, pewnych rzeczy też nie można zostawić na wierzchu. Może zachorować i wtedy trzeba się liczyć z ogromnymi wydatkami na lekarza. Jedyna przewaga - nie trzeba wychodzić na spacer, ale za to trzeba zmieniać pieluchy. Nie wspominając już o ciąży i porodzie.. Pomimo tych wszystkich niedogodności jednak wiele osób świadomie się decyduje na dziecko. Tak samo jest z psem, to nie tylko obowiązki, ale przede wszystkim zwierzę, do którego się przywiązujesz, kochasz i traktujesz jak członka rodziny. Ramiv Dołączył: 2019-08-15 Liczba postów: 2 15 sierpnia 2019, 16:53 Kochana, jestem w podobnej sytuacji mój chłopak chce mieć zwierzaka kota lub psa w przyszłości, ja jednak nie potrafie sobie wyobrazić zwierzęcia które wchodzi mi w kuchni pod nogi i którego jest wszędzie pełno. On od małego wychowywał się z psami i kotami, uczył się że są częściej domu, ja miałam duże psy jedynie jednak w kojcu w wyznaczonym miejscu. Widziałam je tylko ale nie chciałam z nimi wchodzić w interakcje (boje się psów, jako małe dziecko zostałam pogryziona przez jednego). Bawiłam się jedynie z kotkami które zadomowiły się na poddaszu w garażu. Widzę że nasze zdania są różne i żadne nie ustąpi. Ja nie zamierzam rezygnować ze swojego komfortu życia dla niego. On nie chce rezygnować z zwierzęcia i mówi że mnie "przekona". Słysząc to już któryś raz w głowie mi siedzi myśl, niestety nie potrafię sprostać Twoim wymaganiom. Dlaczego ja mam się tak zmieniać (a dużo już poświęciłam żeby się zmienić dla niego) i czuć niekomfortowo, ważne są moje uczucia i moje własne zdania a słowa że przyniosę którego dnia kota czy psa bez zapowiedzi są śmieszne, jak można się podjąć taką decyzję i postawić przed faktem dokonanym. Dla mnie skończyłoby się to zakończeniem związku. Od 10 roku życia zajmowałam się młodszym rodzeństwem i mam serce jeśli ktoś chciałby się pofatygować na jakiś głupi komentarz. Wiem co to znaczy być odpowiedzialną osobą i wiem że dla zwierzaka nie potrafiłaby się poświęcić na tyle ile by on potrzebował dlatego w moim życiu nie będzie żadnego w domu. Pamiętaj liczy się Twoje zdanie nie tych kociarzy i psiarzy którzy myślą że każdy musi lubić zwierzęta. Ramiv Dołączył: 2019-08-15 Liczba postów: 2 15 sierpnia 2019, 17:05 limmi napisał(a):Gourmand! napisał(a):anonima napisał(a):Jak byłam młodsza to marzyłam o zwierzaku. Ale teraz już wiem z doświadczenia innych że psa nie będę mieć nigdy, MOŻE kota, ale to i tak w dalekiej argumenty na nie?- Pies śmierdzi, nie da się tego ukryć. Najgorzej po powrocie ze spaceru- Po spacerze przychodzi brudny, głównie łapy, które nawet wycierane nie spowodują że będą czyste całkowicie więc mokre ślady i piach gwarantowany- Włosy - miliony!!! W jedzeniu, w szafkach, pod meblami, na ubraniach...- jak pije wodę to mimowolnie chlapie...- Zostaje na długo sam w domu podczas nieobecności właścicieli. A co gdy chce się gdzieś wyjechać? Do rodziny/ na wakacje? Nie wszędzie można zabrać zwierzaka- Spacery niezależnie od pogody, godziny i od tego czy jesteście zdrowi- Może niewytrzymac długiej nieobecności i narobić w mieszkaniu- Może poniszczyc meble / skakać na kanapę nawet pod waszą nieobecność- trzeba poświęcać mu codziennie trochę czasu na zabawę, czułości i pielęgnację - W nocy może chodzić po mieszkaniu i was budzić- Nie można zostawiać jedzenia na wierzchu - nawet jeśli przy ludziach jest grzeczny, będąc sam wszędzie węszy- Może zachorować = wydatki, obzygana podłoga/dywanyW każdej dziedzinie życia widzisz tylko negatywy? Nie boisz się z domu wyjść? Może ktoś na Ciebie napaść, okraść Cię, albo zgwałcić, albo możesz wpaść pod samochód, , albo... długo można by wymieniać...Też o tym pomyślałam.. Wobec powyższej wypowiedzi zastanawiam się czemu ludzie świadomie decydują dzieci. W końcu dziecko przecież też robi kupę, która śmierdzi (nie da się tego ukryć). Dziecko niszczy rzeczy, brudzi, trzeba częściej robić pranie. Do pewnego wieku dziecko nie zostanie samo w domu, na wakacje też wszędzie z juniorem nie pojedziesz. Dziecko może płakać w nocy i budzić dorosłych, pewnych rzeczy też nie można zostawić na wierzchu. Może zachorować i wtedy trzeba się liczyć z ogromnymi wydatkami na lekarza. Jedyna przewaga - nie trzeba wychodzić na spacer, ale za to trzeba zmieniać pieluchy. Nie wspominając już o ciąży i porodzie.. Pomimo tych wszystkich niedogodności jednak wiele osób świadomie się decyduje na dziecko. Tak samo jest z psem, to nie tylko obowiązki, ale przede wszystkim zwierzę, do którego się przywiązujesz, kochasz i traktujesz jak członka rodziny. Kochana jeśli chodzi o dzieci pamiętaj że one w przyszłości będą się Tobą zajmować, no chyba że olejesz ich wychowanie to one wtedy olejom Cię na przyszłość. Psem się zawsze musisz zajmować, nie zabierze Cię do lekarza jeśli złamiesz nogę, nie zrobi Ci śniadania na dzień matki i można wiele takich małych jak i większych drobiazgów wymieniać, nie zastąpisz człowieka psem, pamiętaj o tym. Jeśli uważasz inaczej to jest to smutne. Jedyne co mi przychodzi do głowy w ugruntowaniu że zwierzęta są "lepsze" od ludzi jest to że psu powiesz co myśli i nic nie odpowie. Drugiemu człowiekowi powiesz swoje zdanie, a on powie Ci swoje które nie będzie zgadzać się z Twoim i nie potrafisz tego znieść. Podyskutuj z ludzi z różnych grup społecznych, jest to budujące i ciekawe zamiast zamykać się z zwierzakami które nie potrafią mówić Twoim językiem. Zorzka 16 sierpnia 2019, 22:11 Zaproponujcie znajomym ze zwierzakiem opieke nad ich pupilem w czasie ich urlopu lub na tydzien czy dluzej albo znajdźcie ogloszenia zwierzaka do opieki (na fb ludzie sie ogłaszają ze na jakis czas oddadzą). My mielismy zwierze w taki sposob na miesiac, z opcja ze u nas zostanie na zawsze. to ja napieralam, bo kochałam zwierzatka. Jak juz zwierz u nas byl to w pierwszej chwili luby sie 3 dniach zamykaliśmy sie we 2 w pokoju, a zwierz harcował po domu. Do glowy dostawalismy. Wszedzie brod, smrod, hałasy w nocy, same dodatkowe obowiazki, zadnych plusów. Po kolejnych 2 dniach poprosiliśmy by wlasciciele zabrali te zwierze - gdy zniknelo odzyskaliśmy radość wietrzał jeszcze dlugo, a klaki do dzisiaj znajdujemy mimo dokładnego sprzatania. Juz nie kocham zwierzątek, nawet ich nie głaskam. Dziwne, bo kiedys mialam mnostwo zwierzat i nie wyobrazalam sobie domu bez psa czy kota, czułam sie samotna. To chyba kwestia malego mieszkania - w domu by zwierz mial warunki, jakos sie gubi, ale na 50m to byla mordęga. Annne17 16 sierpnia 2019, 22:52 Zorzka napisał(a):.Po 3 dniach zamykaliśmy sie we 2 w pokoju, a zwierz harcował po domu. Do glowy dostawalismy. Wszedzie brod, smrod, hałasy w nocy, same dodatkowe obowiazki, zadnych plusów. Bo pies odcięty od sfory czuje się zagrożony i stara do sfory dołączyć. Podobnie jak malutkie dziecko pozostawione samo płaczem wzywa by ktoś do niego dołączył. Nie wolno zostawiać psa samego w domu gdy jest malutki bo będzie się starał uwolnić z pułapki (mieszkania) i dołączyć do stada, a skoro stado wyszło drzwiami to najczęściej na te drzwi przypuszcza atak. Ten pies został pozbawiony swojego dawnego, bezpiecznego domu a w nowym na dodatek też był sam więc nic dziwnego że szalał ze strachu i próbował uwolnić z pułapki. Niezły Sajgon mu zgotowaliście nieznajomością psiej psychiki. Aż mi go szkoda. Zorzka 1 września 2019, 12:23 Annne17 napisał(a):Zorzka napisał(a):.Po 3 dniach zamykaliśmy sie we 2 w pokoju, a zwierz harcował po domu. Do glowy dostawalismy. Wszedzie brod, smrod, hałasy w nocy, same dodatkowe obowiazki, zadnych plusów. Bo pies odcięty od sfory czuje się zagrożony i stara do sfory dołączyć. Podobnie jak malutkie dziecko pozostawione samo płaczem wzywa by ktoś do niego dołączył. Nie wolno zostawiać psa samego w domu gdy jest malutki bo będzie się starał uwolnić z pułapki (mieszkania) i dołączyć do stada, a skoro stado wyszło drzwiami to najczęściej na te drzwi przypuszcza atak. Ten pies został pozbawiony swojego dawnego, bezpiecznego domu a w nowym na dodatek też był sam więc nic dziwnego że szalał ze strachu i próbował uwolnić z pułapki. Niezły Sajgon mu zgotowaliście nieznajomością psiej psychiki. Aż mi go szkoda. nic z tego co napisalas nie jest prawda. sama sobie uroilas ze pisalam o malym psie, ktory zostawal sam w domu i wtedy szalał. psów mialam mnostwo w ciagu zycia i zdecydowanie znam ich psychikę, ale chorej psychiki ludzi, ktorzy sobie roją rozne rzeczy, to zdecydowanie nie znam. Annne17 12 września 2019, 19:53 Zorzka napisał(a):Zaproponujcie znajomym ze zwierzakiem opieke nad ich pupilem w czasie ich urlopu lub na tydzien czy dluzej albo znajdźcie ogloszenia zwierzaka do opieki (na fb ludzie sie ogłaszają ze na jakis czas oddadzą). My mielismy zwierze w taki sposob na miesiac, z opcja ze u nas zostanie na zawsze. to ja napieralam, bo kochałam zwierzatka. Jak juz zwierz u nas byl to w pierwszej chwili luby sie 3 dniach zamykaliśmy sie we 2 w pokoju, a zwierz harcował po domu. Do glowy dostawalismy. Wszedzie brod, smrod, hałasy w nocy, same dodatkowe obowiazki, zadnych plusów. Po kolejnych 2 dniach poprosiliśmy by wlasciciele zabrali te zwierze - gdy zniknelo odzyskaliśmy radość wietrzał jeszcze dlugo, a klaki do dzisiaj znajdujemy mimo dokładnego sprzatania. Juz nie kocham zwierzątek, nawet ich nie głaskam. Dziwne, bo kiedys mialam mnostwo zwierzat i nie wyobrazalam sobie domu bez psa czy kota, czułam sie samotna. To chyba kwestia malego mieszkania - w domu by zwierz mial warunki, jakos sie gubi, ale na 50m to byla chcesz zrozumieć tego co napisałam bo urażone EGO przysłania Ci krzywdę tego znała psią psychikę nigdy byś czegoś takiego nie zrobiła temu psu. Czy szczęśliwy pies w brudzie i smrodzie i szaleje po domu?Żadne schronisko, nawet najbardziej przepełnione, nie oddaje ludziom psów na próbę. Pies nie rozumie dlaczego nagle przyjeżdżają obcy ludzie, zabierają go z bezpiecznego, znanego domu, od pana którego pies kocha, i który podobno kocha jego, i zabierają go do obcego miejsca w którym zostaje skazany na samotność. To nie jest kwestia małego mieszkania, bo 50m kwadratowych to całkiem duże mieszkanie, to kwestia złej opieki. Pies to nie szmaciana lalka, którą można trochę się pobawić, a jak nie pasuje zwrócić do wypożyczalni. Opiekowałam się wieloma zwierzętami skrzywdzonymi przez ludzką bezmyślność, dlatego nie mogę czytać takich "propozycji" dla ludzi nierozumiejących co czuje pies zamknięty w obcym domu. Jeśli ten pies trafi na jeszcze kilku takich "wypożyczających" to może mieć bardzo poważny problem z psychiką. I nie ma znaczenie czy pies jest duży czy mały, młody czy stary, bo każdy pies w tych warunkach będzie się moim osiedlu kilka lat temu jedno państwo wzięło sobie rottweilera i zamykali w domu samego gdy szli do pracy. Pies nie mógł znieść osamotnienia więc gryzł drzwi wyjściowe i niszczył przedpokój. Gdy pani wracała do domu, zamiast uspokoić psa, krzyczała na niego i biła smyczą by go ukarać za zniszczenia. Po kilku miesiącach bicia, gdy kolejny raz sięgała po smycz, pies nie wytrzymał i w końcu ją ugryzł - a wtedy został uśpiony jako niebezpieczny dla otoczenia. Za to pani nie poniosła żadnych konsekwencji za znęcanie się nad psem. A szkoda. Edytowany przez 12 września 2019, 20:00

stary nie chce psa memy